Değişimin Büyük Gücü, ÇOCUKLARIMIZ.

  Çocuk haklarından bahsederken sadece sağlıklı çocuklar akıla geliyor. Engelli çocuklar Engelli olarak kalıyor nedense…!!! Onların hakları farklı gibi karşılanıyor. Bizim engelli çocuklarımız, engelli hakları olduğu gibi tüm çocuk haklarından da yararlanabilmeli. Sağlıklı ve huzurlu, refah düzeyi yüksek bir topluma kavuşma yolunun çocuklardan geçtiğinin bilinci ile 20 Kasım 1989'da Türkiye Cumhuriyetinin de taraf olduğu Birleşmiş Milletler, iki ülke hariç kalan 193 ülke üyelerin katılımı ile Çocuk Haklarına Dair Sözleşme'sini kabul ederek imzalamışlardır.  Sözleşme ile çocukların temel hakları güvence altına alınmıştır. Erken reşit olma hali hariç 18 yaşını doldurmayan her birey çocuk sayılarak, Yaşama Hakkı,  Sağlık hizmetlerinden faydalanma Hakkı,LEngelliler sadece  ezbere, muayene edilmeden atılan doktor imzaları ile yıllık sağlık kontrollerinden geçerler)  Eğitim görme Hakkı, ( Bir çoğu normal okullara alınmayıp rehabilitasyon merkezlerine yönlendirilerek, hiçbir eğitim alamamaktadır. Burada da 18 yaşına gelmiş okum yazma öğrenebilecek bir sürü çocuğun hala okuma yazma bilmemesi maalesef çok acıdır.) Engelli ise gerekli yardımı alma: Engelli çocuklara yardımda yapılan maaş bağlamaksa bu sadece engelli ailelerini rahatlatan bir durum. Çocukların eğitim öğretim hakkı sağlık hakkı maalesef yeterli düzeyde değildir.  Görüşünü bildirme: gibi temel hakları düzenlenerek, taraf devletlere bu yönde gerekli yasal düzenlemeleri yapma ve uygulamaya geçirme yükümlülüğü getirmiştir. Türkiye Cumhuriyeti Çocuk Hakları Sözleşmesine ancak 1995 yılında taraf olmuştur. TBMM bünyesinde çocuk hakları komisyonu kurulmuş, 2005 yılında Çocuk Koruma Yasası çıkarılmış, zorunlu eğitim lise düzeyine çıkarılmış, ilgili kanunlarda çeşitli düzenlemeler yapılmıştır. Ancak ne yazık ki halen çocuklarımıza yeterli koruma sağlanamamıştır. Bugün birçok taraftan tartışmalı ve ezbere dayalı bir eğitim sistemimiz mevcuttur. Eğitim sisteminin gerekli seviyeye çıkarılmaması ülkenin gerilemesine neden olacaktır. Halen ev içi ve ev dışı çocuğa yönelik şiddet önlenememektedir, ev içi meselesi olarak görülmektedir. Hala binlerce çocuk sokakta yaşamaktadır. Hala tüm devlet imkanlarına rağmen okullarımızın önlerinde uyuşturucu ve keyif verici maddeler satılmaktadır. Binlerce çocuk okula gidememektedir, ya da okuyarak çalışmak zorundadır. Yasaya göre çalıştırılabilecek yaşta olan çocuklar sigortasız ve tehlikeli işlerde, komik sayılabilecek ücret karşılığında çalıştırılmaktadır. Medya gündeminde sürekli şiddet gören ya da cinsel saldırıya maruz kalan çocuk haberleri vardır. Yasaları düzenlemek sorunu ortadan kaldırmaz. Bu yasaların uygulanmasını sağlayacak kurum, kuruluş ve kaliteli personel yetersizliği durumunda yasalar birer kağıt parçası olmaya mahkumlar. Fiziksel, cinsel, psikolojik şiddet uygulanan, küçük yaşta oyun oynamak yerinde çalıştırılan bir çocuğun sağlıklı birey olması ve sağlıklı bir nesil yetiştirmesi beklenemez. Geleceğimizi güvence altına almak için çocuklarımızı koruyalım, eğitelim, sağlıklı ve mutlu yetiştirelim, onlara düşünme hakkı tanıyalım, oynamalarına izin verelim, Engellilerinde çocuk olduğunu hatırlayıp ayrımcılık yapmayalım. Çocuk olmanın ayrıcalığını yaşatalım. Bunu çocuk hakkı olarak değil, anne baba ve toplum ödevi olarak yapalım.  Atlas Çocuk ve Gençlik hakları Derneği olarak tüm bu hak ve ödevlerin takipçisiyiz. Dünya çocuk hakları gününüz kutlu olsun çocuklar!  Atlas Çocuk ve Gençlik Hakları Derneği Başkanı Zehra Eruçar