Bugünkü röportaj konuğumuz Ressam Safiye Alkan Türkeş. Resimlerinde ağırlıklı olarak kadın teması dikkat çeken bir isim o.

AMAÇ FARKINDALIK YARATMAK

Çeşitli karma sergilerde yer aldı. Onun en büyük isteği ise bir sokak sergisi gerçekleştirmek. Böylece halka eserlerini göstermek, resim sanatıyla ilgili farkındalık yaratmak. Ressam Safiye Alkan Türkeş ile keyifli ve bir o kadar da sohbet havasında bir röportaj yaptık. Alçak gönüllü ve gösterişten uzak yapısı nedeniyle sorularımıza kısa ve öz yanıtlar verdi. Safiye Alkan Türkeş, allı-pullu, afili sözler yerine sadeliği tercih eden bir sanatçı.

Bize kendinizden kısaca bahsedebilir misiniz?

-Adana’da yaşıyorum. Resme, 2002 yılında başladım. Tam dört yıl boyunca Hacı Ömer Sabancı Kültür Merkezi’nin Güzel Sanatlar Bölümü’nde  ders aldım. Bugüne kadar bir çok karma sergiye katıldım.

Çalışmalarınızda vermek istediğiniz mesaj nedir?

-Aslında çalışmalarımda genel anlamda kadını teması ağırlıklı olarak yer alıyor. Kadın dünyası hep farklıdır. Zaten kadınlar yaşama hep farklı bakar. Kadını yalnızlıkla, doğayla, geceyle, mevsimle resmetmek gibi… Kadının iç dünyasını anlatan resimler yani duygularını, derinliğini, aşkını, özğürlüğünü, yalnızlığını...

Yakın zamanda gerçekleştirmeyi düşündüğünüz yeni bir proje veya sergi var mı?

-Ben daha önce de bir röportajda söz etmiştim. İlerleyen zaman içinde bir sergi açmayı elbette düşünüyorum ama en büyük hayalim, isteğim bir sokak sergisi açmaktır. İnsanlara resmi anlatmak istiyorum. Onlarla resmin ne olduğunu konuşmak, resim sanatıyla ilgili farkındalık yaratmak ve resimlerimi anlatmak…

Resim yeteğinizin ortaya çıkmasında en önemli etken ne oldu?

-Yaşamım boyunca hep resme ilgi duydum. Çocukluğumdan bu yana resmin hayatımda hep özel ber yeri oldu. 2000 yılında eşimin vefatından sonra resme başladım…Akciğer kanseriydi eşim. İnsan yaşamda çok şeyden etkileniyor. O sıkıntıyı, stresi atmak,  unutabilmek için resme başladım...

Resim sizin için tutkumu, aşk mı, yaşam biçimi mi?

-Bunların hepsi diyebilirim. Resimle kendimi ifade edebiliyorum. Bu acımasız dünyanın, hayatın sıkıntılarını resim yaparak katlanılır duruma geldiğini düşünüyorum. Hayata küsmek yerine böyle bir seçim yaptım.

Aileniz, çevreniz, resme olan sevginizi nasıl karşılıyor?

-Kendimi sevdiğim için resim yapıyorum. Zaten maddi olarak da bir getirisi yok. Htiklerimi tuvale aktarıyorum. Çevremde, ailemde takdir ediyor, beğeniyor benimle gurur duyuyor...

Ayrıca söylemek istediğiniz var mı?

-Gazetenize yayın hayatında başarılar dilerim. Verdiğiniz emek ve duyarlılığınız için teşekkür ederim.