"KADER UTANSIN"

6 Şubat 2023'te Türkiye, Kahramanmaraş merkezli iki büyük depremle sarsıldı. 10 ilde yıkıcı etkiler yaratan bu depremler, binlerce can kaybına ve 2.7 milyon insanın evsiz kalmasına neden oldu. Hatay, bu felaketten en ağır darbeyi alan illerden biri oldu. Depremin üzerinden bir yıl geçmesine rağmen, binlerce insan hala konteynır kentlerde veya derme çatma çadırlarda yaşam mücadelesi veriyor. Bu zorlu mücadeleyi en çarpıcı şekilde yaşayanlardan biri de Aysel Hanım ve ailesi. Depremin ardından Hatay Kırıkhan'dan Adana'ya göç eden Aysel Hanım, üç torunuyla birlikte derme çatma bir çadırda yaşam mücadelesi veriyor. Her gün, 10 yaşındaki torununu yanına alarak çöplerden yiyecek toplamak zorunda kalıyor. 

HAYAT MÜCADELESİ DEVAM EDİYOR

Aysel Hanım’ın anlattıkları, depremin yarattığı travmayı ve içinde bulundukları çaresizliği gözler önüne seriyor. Aysel Hanım’ın Yürek Dağlayan Sözleri: “Kader Utansın” "Kırıkhan'da deprem mi yaşadık, her yer yıkıldı. Hiçbir şeyimiz kalmadı, Adana’ya geldik, çöplerden ekmek topluyoruz, çöpten topladığımız ekmekleri akşam eve gidip yıkıyoruz. Kimsemiz yok, eşim depremden sonra psikolojisi bozuldu ve bizi terk etti. Sebze halinin karşısındaki küçük bir alanda çadırda kalıyoruz. Yardım için birkaç yere başvurduk, bir aile bize bir miktar maddi destek sağladı ama o da ne yapacak? Üç tane torunum var, öksüzler. Yardım için numara istediler ama cep telefonum bile yok. Kader utansın, bizim de her şeyimiz vardı, her şeyimiz ama Cenabı Allah'a kurban olayım, onda sual sorulmaz. Her şeyimiz gitti. Bizim canımız sağ, ama insanlarımız gitti. Vallahi depremin üzerinden bir yıl geçti, yıkıntıların altından hala insanlarımız çıkıyor. Ne yapalım? Allah'tan gelene ne diyelim."

BİR YIL SONRA: HALA YARDIMA MUHTACIZ

Aysel Hanım'ın hikayesi, depremin yıkıcı etkilerinin hala nasıl sürdüğünü ve binlerce insanın yardıma muhtaç olduğunu gösteriyor. Depremzedelerin yaşadığı bu zorluklar, toplum olarak daha fazla dayanışma ve yardım sağlamamız gerektiğini hatırlatıyor. Bir yıl önce yaşanan bu büyük felaketin izleri hala silinmedi. Depremzedeler, yaşam mücadelesine devam ederken, onların sesini duyurmak ve ihtiyaçlarını karşılamak için daha fazla çaba göstermeliyiz. Depremin ardından bir yıl geçmesine rağmen, birçok aile hala temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanıyor. Devletin ve sivil toplum kuruluşlarının yardımları, bu ailelerin hayata tutunmaları için büyük önem taşıyor. Ancak, bireysel yardımlar ve toplumun dayanışması da en az bunlar kadar kritik. Aysel Hanım ve torunları gibi binlerce insanın yaşadığı zorlukları unutmamalı, onların sesine kulak vermeli ve elimizden gelen yardımı esirgememeliyiz. Depremin yıkıcı etkilerini hafifletmek ve yaraları sarmak için herkesin desteğine ihtiyaç var. Unutmayalım ki, dayanışma ve yardımlaşma ile bu zor günlerin üstesinden gelebiliriz.