Son günlerde şiddet olayları tırmanıyor. Cinayetler, tacizler, tecavüzler almış başını gidiyor. Diyarbakır’da bir baba dağlık alana götürdüğü 4 çocuğundan 3’ünü öldürüyor, diğerini yaralıyor. Diyarbakır’da 8 yaşındaki Narin’den günlerdir haber yok. Bir başka yerde, sokakta oynayan 10 yaşlarındaki bir çocuk gürültü yaptığı gerekçesiyle oradaki bir esnaf tarafından vurularak öldürülüyor. Bunlar basına yansıyanlar, duyduklarımız, gördüklerimiz.  Ya duymadıklarımız. Narin nerede, kim ya da kimler kaçırdı, ifade edildiği gibi ağabeyi mi? İzmir’de üç masum çocuğumuz babaları tarafından neden katledildi? Kendi başına oynayan bir çocuk gürültü yaptı diye öldürülebilir mi? Daha yaşları 18 bile olmamış gençler, yaşıtlarına sokak ortasında neden akran zorbalığı uygular? Neler oluyor böyle, koşar adımlarla nereye gidiyoruz? Her önüne gelen silah bulabiliyor. Acımasızca insanlar öldürülebiliyor. Kadınlar, çocuklar, gençler, yetişkinler ölüyor, öldürüyor. Sorular, sorular, sorular. Oysa bizim toplumumuz böyle bir toplum değildi. Merhamet vardı, vicdan vardı, yardımlaşma, dayanışma duyguları vardı. Güzellikler vardı. Ne ara bu hale geldik, anlayabilmiş değilim. 8 yaşındaki bir kız çocuğundan kim ne isteyebilir? Hangi insanlık dışı bir duygudur bu böyle. Bu satırlar kaleme alındığında, Narin’e ne olduğunun açığa çıkacağı söyleniyordu. Tek dileğimiz küçük Narin’in sağ salim bulunmasıdır. Çocuklar öldürülmesin!..