Türkiye İstatistik Kurumu’nun İç Göç İstatistiklerine göre geçen yıl ülkemizde 3 milyon 450 bin 953 kişi iller arası göç etmiş. İşin en ilginç tarafı İstanbul’un hem 412 bin 707 kişi ile en çok göç alan hem de 581 bin 330 kişi ile en çok göç veren il olması. Neyse asıl anlatmak istediğimiz konu bu değil. Doğrudan göçün kendisi. Göç insanlık tarihi kadar eskiye dayanıyor. Bunun başında da insanların daha iyi koşullarda yaşamlarını sürdürmesi geliyor. TÜİK verileri de bu görüşü destekliyor. Ülkemizde göç etme nedenleri arasında 257 bin 277 kişi ile (erkekler) daha iyi konut ve yaşam koşulları geliyor.  Asıl mesele şu: Göçler olmasaydı, bugün İstanbul İstanbul, Adana Adana olmazdı. Büyük kentler göçler sayesinde oluştu. Bu yüzdendir ki yerel yöneticiler, ilgili kurum ve kuruluşlar göçlerden yakınacağına, göçle gelen gücü ekonomiye, üretime kazandırmalıdır.  İstanbul neden hem en çok göç alan ve en çok göç veren il konumunda. Taşı toprağı altın olarak nitelenen bu kente ilgi, işte yukarıda saydığımız daha iyi koşullarda, daha müreffeh bir yaşam sürebilmek, çoluğu çocuğu için daha nitelikli bir eğitim alabilmesini sağlamak için değil mi? İstanbul’a başka kentlerden gelen insanlar bunun için geliyor. Gidenler de artık burada yaşam maliyetinin daha pahalı olduğu için, buradan göç etmiyorlar mı? Göçten yakınmak yerine göçü doğru yönetmek önemlidir. Bunun yolu da, kentlerde varoş oluşumunun önüne geçerek, göçle gelen insanlarımızı kente entegre etmek, üretime, ekonomiye, eğitime kazandırmak gerekir.