Biz çabuk unutan bir milletiz.
Deprem olur, iki gün sonra unuturuz.
Sel baskın yaşanır, 3 gün sonra unuturuz.
Bulaşıcı hastalık yayılır, 5 gün sonra unuturuz.
Unutmadığımız şey yoktur bizim.
Aslında bir bakıma unutmak da güzeldir!.
Ancak ne hikmetse işimize gelince unuturuz!
Aklımızı kullanmaz, kafamızı çalıştırmayız.
“He ya bu böyleymiş” deriz sonra da…
İzmir’de daha geçen günlerde bir deprem olmadı mı?
“Riskli bina envanteri çıkarılsın”
deyip yeri göğü inlettik.
Sonra, sonrası yok!...
Adana’da riskli çok bina da var…
Bir yerden başlamak gerekmez mi?
Bu memleket, 1998 depremini yaşamış, bir daha olmayacağının garantisi de yok. Aradan 22 yıl geçmiş, ancak bir arpa boyu yol bile alınmamış…
Allah’tan ki bazı belediye başkanları (ancak güçlerinin yettiği birkaç yerde) kentsel dönüşüm başlatılmasına öncülük etmiş.
Hepsi bu kadar...