Biliyorum ki… Çöllerin sahrasından  Ormanların derinliği  Buzulların ayazındaki hayat  Görünenden farklı imiş. Yaşadığımız mekânda   çok şeyler vardır. Kâh sevinç kâh hüzün bazen korkuyla endişe. Bu atmosferi yaratan enerjimiz  Önce kabul görmek gerekir ki Yaşamın penceresi böyle bakmakla başlar. Gözlerin aynası yüreğimize yansır dönüşür her şeye… Gördüğümüz duyduğumuza yankı yansıma yapar. Çilem'in baktığı pencereden doğar herkese doğduğu gibi. Evvelden gelen ezelî, Ve yeniden doğarsın.  Bakışa görüş hizası farklı olsun diye. Yüzünden dökülen taneler toprağı yakıyor… Suya hasret sebepler  Güneşe sinen ışık yabancı kalıyor. Gönüllerden başlayan hisseler doğuyor. Gülücükler saçan  Gönüllere giden bir hayatın Gerçeklerine karışıyor. Oysaki sen fani cihanı yok etmiş Gönüllerden başlayan gerekçelere karışıyor. Gözlerin baktığı bakıştan süzülen bir gerçek gibi Hayat devam ediyor. Zaman ise yine yarına akıyor. Belirsizlik yarınlar için.  Umudun kaynağı ümide tükeniyor Telaşlar başlıyor  Tecellisi kabul gören umudun Yarına kadar kim bilir ne olur? Belki güneş açar  Belki de kasırga boran ayaz düşer. Sıcağın yaktığı ayaz buz kesilecek  Belki kim bilir Kimler gelip geçmiş bu cihanın koynundan. Sıcaklığı soğuyan ayazlar basmış. Kuşlar göçmüş,  İnsanlık ölmüş. Yaşamın döngüsü yörünge değiştirmiş  Kim bilir kaç gün daha ayazı yaşayacak. Kaç ömür güneşine sadık kalacak. Kaç asırda yokluklara başlangıç olacak Umudum vardı hep  Umutsuzluk kapıma geldiğinde anladım. Hangi mevsimde hangi iklimler cemresine dik duracak. Durağan zamanda hep ve her zaman olduğu gibi  İnsanın iklimine sadık olmadığını söyler. Yarın güneş mi açar  Yoksa yağmur mu dökülür!.. Her açan güneşin ışıklarında  Her dökülen yağmurun tanesinde... Yaşadığımız mekan içinde çok şeyler vardır. Dip not: Doğum günüm nedeniyle kadim dostum Rahşan’ın, kaleme aldığı bu anlamlı dizeleri okurlarımızla paylaşmak istedim.