Ruhani bir yer olduğu düşüncesinde olduğum İran; şiirsel, mistik, yorgun, her şeye rağmen savaşçı, bir ülke olarak akıllarda yer edinmiştir.Sizi etkisi altına alan bir gücü var. İlk olarak İran’ı tanıyalım. Türkiye’nin doğusunda yer alan resmi dili Farsça olan İran, petrole bağımlı ve 1980’li yıllarda uygulanılan ambargo(ithalat,ihracat yasak) yüzünden ekonomisini İran halkının 2-3 işte çalışarak geçinebildiği bir ülke durumundadır. Halkın Yüzde 52 Farslar, yüzde 22 civarında Azeri Türkleri. Diğer etnik gruplar Kürt, Arap, Türkmen, Kaşgay, Ahalaç, Beluc, Ermeni, Yahudi, Süryani, Lor, Zerdüşt, Hindu ve Sihlerden oluşmaktadır. İran’ın hukuk sisteminde zina, uyuşturucu, içki,siyasi ve dinî suçlar, tecavüz suçu çerçevesinde idam cezası ile sonuçlanmaktadır. 1979 devriminden sonra İran devlet memurları için başörtüsü zorunlu hale getirildi ve alkol satışını ve tüketimini yasakladı. Bunu 1983'te tüm kamusal alanlarda başörtüsü takılmasını zorunlu hale getiren bir yasa izledi.Zina olayında ise;ancak taşlanacak erkek ve kadınlara farklı muamele yapılmaktadır. Erkekler bellerine kadar, kadınlarsa boyunlarına kadar çukura gömülüyor. İran'da da yürürlükte olan şeriat yasalarına göre zina ölümle cezalandırılıyor. Ve erkek üstünlüğünde son nokta Erkekler en çok dört kadınla sürekli evlilik yapabilir. İran'da 1979'da yaşanan İslam Devrimi ile dünyaya gelen ve "Devrim'in çocukları" olarak tanımlanan genç kuşak, İran'ı birçok açından dönüştürdü.Şöyle ki evlilikler ‘Erkek üstünlüğü’ şeklinde olduğundan dolayı; evliliklerin ve çocuk sayısının azalmasına neden olmuştur.Bir İranlı kadın erkeğin izni olmadan hiçbir şey yapamıyor.İşyeri açamaz, boşanamaz,erkek istemez ise evden dışarı bile çıkamıyor.Ve İranlı kadınlar özgürlük haklarını istiyor! Devleti yöneten rejim şekline göre değişen kadın hakları; oy haklarından kıyafet kurallarına kadar geniş bir yelpazedeki sorunları etkiledi. İran'daki kadın hakları, gelişmiş ülkelerdeki kadınlara göre kısıtlıdır. Dünya Ekonomik Forumu’nun 2017 Küresel Toplumsal Cinsiyet Uçurumu Raporu, cinsiyet eşitliği sıralamasında İran'ın 144 ülke arasında 140. olduğunu beyan etti. İran’da kadınlar, 1990’dan bu yana yalnızca %7 oranında büyüme ile 2017’de iş gücünün %19’unu oluşturabilmektedirler. İran gezimizde orada ikamet eden iki kız kardeşin açtığı tur şirketi ile bize çok ilgi gösterdiler. Ve o iki kız kardeş ;haklarını bir erkeğin cümleleriyle hayatlarını kısıtlamadan,özgürce güzelim İran’da haklı mücadele veriyorlardı. Kadınların yasal hakları, İran'daki son üç siyasi rejim boyunca birçok dalgalanma yaşamıştır. İranlı Kadınlar, 1925-1979 yılları arasında daha fazla özgürlüğe sahip olduğu Pehlevî İranı sırasında büyük ölçüde değişime uğradı, ancak bu özgürlükler kısa süre sonra 1979'da gerçekleşen İran İslam Devrimi'nden sonra geriye gitti. 1977'de İran Devrimi başladığında, metropol şehirlerde birçok kadın protesto için yürüdü ve çarşaf giydi. Kadınların rolü, bir konuşmada şunları söyleyen devrimci lider  Ruhullah Humeyni  tarafından hem övüldü hem de teşvik edildi: fakat Kadınlar iş hayatında, ebelik ve öğretmenlik gibi belirli iş alanlarıyla sınırlıydı. Sonra başa geçen Ali Hamaney, kadın merkezlerini yeniden açarak ve Aile Koruma Kanunlarının iptal edilmesinden sonra yürürlükten kaldırılan birçok kanunu geri getirerek kadınların ilerlemesini sağladı. Sonraları Beyaz Devrim'in bir parçası olarak, Muhammed Rıza Şah, kadınların boşanma haklarını içeren bir dizi yasa olan Aile Koruma Yasalarını çıkardı. Kanunlar ayrıca herkes için asgari evlilik yaşını yükseltti ve çok eşlilik geleneğini kısıtladı, yasal olarak ikinci bir kadınla evlenmeden önce eş rızasını zorunlu kıldı. Bu yasalara göre, kadınlara mutsuz olmaları durumunda evliliklerini sonlandırabilmeleri sağlanarak boşanma hakkı tanınmıştır. Yasa ayrıca kadınlara çocuklarının velayetini alma hakkı ve tecavüz ve kadının hayatını riske atma gibi belirli koşullar altında kürtaj hakkı verdi. Dünyada bir yerde kadın ağlıyor…