Gazze’de insanlık dramı sürüyor. Başta ABD, İngiltere ve Almanya olmak üzere batının da destek verdiği İsrail’in saldırılarında her gün en az 100 çocuk katlediliyor. Saldırıların başladığı 15 günden bu yana Gazze’de bin 500’e yakın çocuk hayatını kaybetti. İzlediniz mi!.. Yaralı bir annenin, başucundaki minik çocuğuna sarılışını… Ya da ölmek üzere olan küçük kardeşinin kulağına kelime-i şehadet getirmesini söyleyen kendisinden biraz büyük ablasının yürek burkan halini… Gazze’de çocuklar şimdi, kollarına, ellerine isimlerini yazdırıyor. Öyle süs olsun, oyun olsun diye değil. İsrail’in ölüm kusan roketleriyle, füzeleriyle minik bedenleri parçalandıktan sonra, mezar taşlarında “isimleri yazılsın”, kimlikleri belirlensin diye… Aileleri kendilerini bulsun diye… Gazze’de çocuklar ölümü bekliyor! Oysa… Gazze’deki çocuklar da çocuklarımız da dünyanın herhangi bir yerindeki yaşıtları gibi, şu mavi gökyüzü altında uçurtmasını uçurmalı, gülüp oynamalıdır. Gazze’deki çocuklar da çocuklarımız da ölümü değil, gelecek güzel yarınları beklemeli, umutlarını beslemelidir. Merak ediyorum… Gazze’de çocukların başına bomba, ölüm yağdıranlar, kendi evlerinde çocuklarının yüzüne nasıl bakıyor, başını, saçını nasıl okşuyor acaba!.. Ve, kocaman bir dünya avcundaki çekirdeği çitleterek film izler gibi seyrediyor.