Bir zamanların cazibe merkezi ne yazık ki 20-30 yıldır çok kan kaybetti, büyük fabrikalar birer birer kapanarak, yerlerine alışveriş merkezleri kuruldu. Üreten Adana’dan tüketen Adana’ya dönüşüm hızla ilerledi, ilerlemeye devam ediyor. Neredeyse Ceyhan yakınlarından Yenice’ye, Tarsus’a kadar uzanan güzergah boyunca, gece gündüz o üreten fabrikalara işçi taşıyan servislerin yerinde şimdi yeller esiyor. Tekel Sigara Fabrikası hemen bitişiğindeki Güney Sanayi kent merkezindeki iki dev fabrika idi. İkisinin yerinde de biri kapanmış olsa da alışveriş merkezleri faaliyet gösteriyor. Oysa o fabrikaların bacaları tüterken, vardiya değişimi esnasındaki canlılığı, hareketliliği unutmak ne mümkün!.. Mesaisi bitip evine dönen işçi, fabrika önünde satış yapan seyyar satıcıdan evinin alışverişini yapar, çevredeki veya mahallesindeki bakkaldan, küçük esnaftan ihtiyacını karşılar, borcunu öderdi. Şimdi… Şimdi öyle değil. Fabrika mı kaldı ki mahalle bakkalı kalsın!.. Nostalji olarak kaldı tüm bunlar. Siyasiler, meslek ve sivil toplum kuruluşları hep Adana’nın sorunlarından çözüm önerilerinden bahsederler. Oysa Adana 20-30 yılda sadece fabrikalarını, sanayisini büyük oranda kaybetmedi, tarımını da kaybediyor. Acilen yapılması gereken yeniden üreten Adana ruhunu yakalamak. Bunu başardığımız zaman, sorunların güneşte kalmış bir kar tanesi gibi eriyip gittiğini de tanık olacağız.