6 Şubat’taki depremlerin ardından neredeyse 50 güne yakın bir süre geçti. İnsanlarımız halen deprem korkusunu ne yazık ki üzerlerinden atamadı. Sayıları milyonları bulan insanlarımız deprem bölgelerinden kendilerini daha güvenli hissettikleri başka yörelere taşındı. Adana’da da durum pek farklı değil. Bir zamanların gözde yerleşim bölgesi olan Kuzey Adana, şu günlerde adeta bomboş. Buralarda ikamet eden yurttaşlarımız adeta bir iç göç başlatarak, kentin güney kesimine taşındılar. Geçenlerde akşam üstü Turgut Özal Bulvarı’ndan geçerken; 6 Şubat öncesi gece ilerleyen saatlere kadar cıvıl cıvıl olan bulvarda deyim yerindeyse in cin top oynuyordu. Bulvar boyunca o görkemli binalarda tek tük ışıklar kendini gösteriyordu. Yaşam ve zaman sanki buralarda durmuştu!.. Bunlar hiç iyiye işaret değil.  Evet çok zor günler geçiriyoruz. Ama şurası da bir gerçek ki, yeniden iyileşmeye, yeniden ayağa kalkmaya, yeniden dirilmeye ihtiyacımız var.  Bir de… Hala kira artışlarının önüne geçilememesi sorunu var. Kulağıma gelen bilgilere göre, depremin en çok hasar verdiği Kuzey Adana’da, çeşitli oranlarda hasar almış kiralık daire fiyatları bile 8 ila 10 bin lira arasında değişiyormuş. Deprem fırsatçılarında hiç vicdan kalmamış. Zaten vicdanları olsa bunları yaparlar mıydı?