Güzel Türkçemizde, öyle deyimler var ki; inanın zaman zaman Deyimler Sözlüğünü açıp tek tek inceleyesi geliyor insanın. Türkçe’nin kendine özgü ve başka hiçbir dilde bulamayacağınız zellik ve güzellikteki   deyimleri, bazı olaylar ve insanlar karşısında aklına gelince tebessüm edesi geliyor insanın. İş yapmadığı hâlde kendini iş yapıyor gibi gösterenlere yönelik ilginç bir deyim vardır mesela: Tribünlere oynamak. Bu deyimi İngilizceye çevirseniz adamlar hiçbir şey anlamaz (!) hatta garipser. Zaten tribünlere oynuyor oyuncular bile de…. Ancak iş öyle değildir. Neyse mevzuyu dağıtmayalım. En sevdiğim deyimlerden biri de “toprağa vermek” tir. Yıllar yılı düşünseniz belki aklınıza zor gelir bu deyim. Toprağa niye vereyim ki? Ancak, yeşertmek istediğiniz bir şeyi toprağa vermek istersiniz. Çünkü toprak hep filizlendirir, yeşertir. Vefat eden yakınınız, eşiniz dostunuzu da kaybetmenin derin üzüntüsünü yaşamışsınızdır. Sizi ancak onun toprağa verilmesi rahatlatabilir. O’nu yeniden elde edecek olmanın rahatlığı ile ayrılırsınız. Ötesi….